پاپ اسمیر شامل معاینه فیزیکی با استفاده از دستگاهی به نام اسپکولوم است. اسپکولوم وارد واژن می شود تا دهانه رحم دیده شود. دهانه رحم قسمت پایینی رحم است که به داخل واژن (کانال زایمان) باز می شود. یک ابزار کوچک برای جمع‌آوری سلول ها از دهانه رحم استفاده می شود و سلول ها برای بررسی تغییرات غیرطبیعی به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. توصیه ما همیشه این است که برای انجام تست پاپ اسمیر به جراح و متخصص زنان مراجعه کنید تا تست به درستی انجام شده و نتایج دقیق در بر داشته باشد. در این مقاله به بررسی تست پاپ اسمیر می پردازیم. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
تست پاپ اسمیر
دلایل نیاز به پاپ اسمیر
تست پاپ سرطان دهانه رحم را که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود، بررسی می کند. HPV خانواده ای از ویروس ها است که معمولاً در افراد مختلف یافت می شود. انواع مختلفی از HPV وجود دارد. برخی از انواع HPV باعث سرطان دهانه رحم و انواع دیگر باعث زگیل تناسلی می شوند. HPV از طریق تماس پوست به پوست در طول تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
اگرچه سلول های دهانه رحم همیشه در حال رشد و تغییر هستند، انواع HPV که روی دهانه رحم یافت می شوند باعث تغییر سلول ها و غیر طبیعی شدن آنها می شوند.
پاپ اسمیر چه مواردی را می تواند تشخیص دهد؟
پزشکان متخصص زنان و زایمان، آزمایش پاپ اسمیر را به عنوان بخشی از معاینه لگن انجام می دهند. تست پاپ اسمیر به بررسی موارد زیر می پردازد:
- سرطان دهانه رحم
- سلول های بالقوه پیش سرطانی در دهانه رحم (نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم)
- ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یک عفونت شایع مقاربتی (STI) که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد.
بهترین زمان انجام تست پاپ اسمیر چه زمانی است؟
بهترین زمان انجام تست پاپ اسمیر (Pap Smear) معمولاً به عوامل مختلفی بستگی دارد، اما به‌طور کلی توصیه‌های استاندارد پزشکی به این صورت هستند:
🕒 زمان مناسب در چرخه قاعدگی:
- بهترین زمان: حدود روز ۱۰ تا ۲۰ چرخه قاعدگی (یعنی بین پایان پریود تا قبل از تخمک‌گذاری). در این بازه، دهانه رحم شرایط بهتری برای نمونه‌گیری دارد.
- زمان نامناسب: در دوران قاعدگی (پریود) نباید تست انجام شود، چون خون قاعدگی می‌تواند نتایج تست را تحت تأثیر قرار دهد و دقت آن را کاهش دهد.
📋 نکات مهم قبل از تست پاپ اسمیر:
برای به‌دست آوردن نتایج دقیق‌تر، از ۲۴ تا ۴۸ ساعت قبل از تست این کارها را انجام نده:
- داشتن رابطه جنسی
- استفاده از تامپون
- استفاده از کرم‌ها یا ژل‌های واژینال
- دوش واژینال (دوش داخلی)
📆 چه کسانی و چند وقت یک‌بار؟
در برخی موارد، ممکن است همراه با تست HPV انجام شود که در این صورت فاصله بین آزمایش‌ها ممکن است ۵ سال شود.
از ۲۱ سالگی یا ۳ سال پس از شروع رابطه جنسی، تست پاپ اسمیر توصیه می‌شود.
اگر نتیجه تست‌ها طبیعی باشد، معمولاً هر ۳ سال یک‌بار کافی است.
تست پاپ اسمیر برای چه مواردی استفاده می شود؟
آزمایش پاپ اسمیر به بررسی تغییرات غیرطبیعی در سلول های دهانه رحم قبل از تبدیل شدن به سرطان می پردازد. گاهی اوقات سلول های جمع آوری شده در طی آزمایش پاپ اسمیر از نظر HPV نیز بررسی می شوند، ویروسی که می تواند باعث تغییرات سلولی شود که ممکن است منجر به سرطان شود.
تست پاپ اسمیر و HPV تست های غربالگری سرطان دهانه رحم هستند که قبل از بروز هر گونه علائمی، سرطان را بررسی می کنند. تحقیقات نشان می دهد که غربالگری سرطان دهانه رحم می تواند تعداد موارد جدید سرطان دهانه رحم و مرگ و میر ناشی از این بیماری را تا حد زیادی کاهش دهد.
هر چند وقت یک بار نیاز به آزمایش پاپ اسمیر دارم؟
به طور کلی، اگر بین 21 تا 65 سال سن دارید، باید به طور منظم پاپ اسمیر انجام دهید:
اگر بین 21 تا 29 سال سن دارید و آخرین نتیجه آزمایش پاپ اسمیر شما طبیعی بود، ممکن است پزشک بگوید که می توانید سه سال تا آزمایش بعدی صبر کنید.
اگر بین 30 تا 65 سال سن دارید و آخرین نتیجه پاپ اسمیر شما طبیعی بود:
پزشک شما ممکن است بگوید که می توانید سه سال تا آزمایش بعدی خود صبر کنید.
اگر شما نتیجه آزمایش HPV طبیعی داشتید، ممکن است پزشک شما بگوید که می توانید پنج سال تا آزمایش بعدی خود صبر کنید.
اگر بیش از 65 سال سن دارید، ممکن است پزشک به شما بگوید که دیگر به آزمایش پاپ اسمیر نیاز ندارید
در حین انجام آزمایش پاپ اسمیر چه اتفاقی می افتد؟
در طی آزمایش پاپ اسمیر روی تخت معاینه دراز می کشید. پزشک از یک ابزار پلاستیکی یا فلزی به نام اسپکولوم برای گشاد کردن واژن استفاده می کند تا دهانه رحم دیده شود. سپس پزشک از یک سواب کوچک و نرم برای جمع آوری سلول ها از دهانه رحم استفاده می کند. نمونه سلول برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود.
پاپ اسمیر اغلب به عنوان بخشی از معاینه لگن انجام می شود. در طول معاینه لگن، پزشک شما رحم، تخمدان ها و ناحیه تناسلی شما را معاینه می کند. اما معاینه لگن همیشه شامل تست پاپ اسمیر نمی شود. بنابراین، هنگامی که معاینه لگن دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا آزمایش پاپ اسمیر را نیز انجام خواهید داد.
نتایج تست پاپ اسمیر
تست پاپ اسمیر سه نتیجه ممکن دارد:
پاپ اسمیر طبیعی یا نتیجه “منفی”. هیچ تغییر غیر طبیعی در سلول های دهانه رحم شما مشاهده نشد. پزشک شما ممکن است به شما بگوید که می توانید سه سال برای آزمایش بعدی خود صبر کنید. اگر شما نیز نتیجه آزمایش HPV طبیعی داشتید، بسته به سن و سابقه پزشکی خود، ممکن است بتوانید پنج سال برای آزمایش بعدی خود صبر کنید.
نتایج نامشخص یا رضایت بخش نمونه آزمایشگاهی ممکن است سلول های کافی نداشته باشد، یا ممکن است سلول ها در کنار هم جمع شده یا توسط مخاط پنهان شده باشند. پزشک معمولاً از شما می خواهد که در عرض 2 تا 4 ماه برای آزمایش دیگری مراجعه کنید.
پاپ اسمیر غیر طبیعی یا نتیجه “مثبت”. تغییرات غیر طبیعی در سلول های دهانه رحم شما مشاهده شد. اغلب اوقات، نتایج غیرطبیعی به این معنی نیست که شما سرطان دهانه رحم دارید. تغییرات جزئی در سلول ها معمولاً به خودی خود به حالت عادی باز می گردد. اما پزشک شما ممکن است یک آزمایش بعدی را برای بررسی توصیه کند. تغییرات سلولی جدی تر ممکن است در صورت حذف نشدن به سرطان تبدیل شود. یافتن و درمان زودهنگام این سلول ها می تواند به جلوگیری از توسعه سرطان کمک کند.
آیا تست پاپ اسمیر بیماری های مقاربتی را تشخیص می دهد؟
آزمایش پاپ اسمیر نمی تواند بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد. برای آزمایش عفونت هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک، پزشک یک سواب از دهانه رحم شما می گیرد. آزمایش خون نیز می تواند برخی از بیماری های مقاربتی را شناسایی کند.
چه کسانی به آزمایش پاپ اسمیر نیاز دارند؟
آزمایش پاپ اسمیر به‌طور کلی برای خانم‌ها برای تشخیص زودهنگام مشکلات دهانه رحم، مانند عفونت‌های HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) یا سلول‌های غیرطبیعی که ممکن است به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند، توصیه می‌شود. اما برخی شرایط خاص وجود دارند که در آنها نیاز به انجام تست بیشتر اهمیت دارد. در اینجا برخی از مواردی که ممکن است نیاز به انجام آزمایش پاپ اسمیر داشته باشید، آورده شده است:
1. تمام خانم‌ها از ۲۱ سالگی به بعد:
- هر خانم با سن ۲۱ سال به بالا باید آزمایش پاپ اسمیر را آغاز کند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد، به‌ویژه اگر از روابط جنسی برخوردار باشد.
2. خانم‌هایی که رابطه جنسی فعال دارند:
- هر زن فعال جنسی باید آزمایش پاپ اسمیر را شروع کند، حتی اگر علائم نداشته باشد. این آزمایش می‌تواند به شناسایی مشکلات بالقوه قبل از بروز علائم کمک کند.
3. خانم‌هایی که سیستم ایمنی ضعیف دارند:
- افرادی که به دلایل پزشکی مانند استفاده از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (مثلاً برای درمان بیماری‌های خودایمنی یا پس از پیوند اعضا) یا ابتلا به بیماری‌های خاص مانند HIV هستند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات دهانه رحم قرار گیرند و نیاز به انجام تست‌های منظم دارند.
4. خانم‌هایی که سابقه خانوادگی سرطان دهانه رحم دارند:
- افرادی که در خانواده‌شان سابقه سرطان دهانه رحم دارند (مادر، خواهر یا دختر مبتلا)، باید بیشتر مراقب باشند و احتمالاً نیاز به انجام آزمایش‌های پاپ اسمیر بیشتر دارند.
5. خانم‌هایی که در گذشته نتیجه غیرطبیعی در پاپ اسمیر داشته‌اند:
- اگر در تست‌های قبلی پاپ اسمیر نتایج غیرطبیعی (مانند سلول‌های پیش‌سرطانی) داشته‌اید، باید طبق توصیه پزشک، آزمایش‌های پیگیری بیشتری انجام دهید.
6. خانم‌هایی که سیگار می‌کشند:
- مصرف سیگار می‌تواند خطر ابتلا به عفونت HPV و سرطان دهانه رحم را افزایش دهد. به همین دلیل خانم‌هایی که سیگار می‌کشند باید بیشتر مراقب وضعیت سلامتی دهانه رحم خود باشند.
7. خانم‌هایی که تغییرات غیرطبیعی در علائم جنسی یا قاعدگی دارند:
- اگر خانمی علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی (خونریزی بعد از رابطه جنسی یا بین دوره‌های قاعدگی) یا دردهای شدید در ناحیه لگن یا واژن داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کند و ممکن است پاپ اسمیر توصیه شود.
8. خانم‌هایی که واکسن HPV دریافت نکرده‌اند:
اگر خانمی واکسن HPV دریافت نکرده باشد، باید بیشتر توجه کند که در معرض خطر عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی قرار دارد و تست پاپ اسمیر از اهمیت بیشتری برخوردار است.
آیا انجام آزمایش پاپ اسمیر خطراتی دارد؟
پاپ اسمیر بسیار ایمن و قابل اعتماد است. ممکن است بعد از آزمایش لکه بینی خفیف (خونریزی واژینال) را تجربه کنید، اما نباید گرفتگی یا درد داشته باشید. خطر کوچکی برای نتایج منفی کاذب یا نادرست وجود دارد، اما این مورد نادر است.
آیا تست پاپ اسمیر درد دارد؟
آزمایش پاپ اسمیر نباید درد داشته باشد اما ممکن است فرد احساس ناراحتی کند. ممکن است پس از آن خونریزی خفیف داشته باشید، اما نباید درد یا گرفتگی احساس کنید. اگر احساس ناراحتی بیش از چند دقیقه دارید یا اگر خونریزی بیش از 24 ساعت طول بکشد، به پزشک خود اطلاع دهید.
